Kraków ma pewną magiczną i specyficzną właściwość – kto przyjedzie tutaj rzadko opuszcza mury miasta. Wielu bardzo silnie kojarzonych z podwawelskim grodem ludzi wcale się tutaj nie urodziło – najlepszym przykładem mogą by Tadeusz Kościuszko czy Karol Wojtyła. Warto zwrócić uwagę na tego, kto odbiega od tego prawidła.
Franciszek Macharski – książę Kościoła
Franciszek Macharski po raz pierwszy ujrzał świat 20 maja 1927 r. w Krakowie. Z miastem związany był do samej śmierci. W 1939 r. przyjęto go do krakowskiej „dwójki’, czyli II Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego. Naukę kontynuował w czasie okupacji na tajnych kompletach. Pracował także w Dyrekcji Monopoli. Maturę zdał po wojnie. W roku jej zakończenia podjął studia na Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej. W 1950 r. święcenia przyjął z rąk kardynała Adama Sapiehy.
W następnym roku ukończył studia na wydziale teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na zagraniczne studia nie mógł się udać, gdyż Służba Bezpieczeństwa nie wydała mu paszportu. Dopiero w czasie odwilży pojechał do Fryburga. Wrócił stamtąd w 1961 r. z tytułem doktora. Sprawował szereg rozmaitych funkcji. Był między innymi wykładowcą teologii pastoralnej i homiletyki na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie, adiunktem teologii pastoralnej w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, rektorem krakowskiego seminarium, członkiem rozmaitych komisji w Episkopacie Polski. Po wyborze Karola Wojtyły na papieża został wskazany jako jego następca. Święcenia biskupie przyjął z rąk Jana Pawła II w Rzymie w 1979 r. W tym samym roku został kardynałem prezbiterem, jego kościołem tytularnym była bazylika św. Jana w Łacińskiej Bramie. W lipcu tego roku odbył się kardynalski ingres do katedry. Po zamachu na Jana Pawła organizował Biały marsz. Przez całe lata osiemdziesiąte był mocno zaangażowany w działania „Solidarności” i pomoc robotnikom. Był członkiem honorowym Stowarzyszenia Siemacha, należał do Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. Odnowił i rozwinął diecezjalną Caritas. Zakładał przytułki dla bezdomnych, domy pomocy dla matek, poradnie psychologiczne, rodzinne domy dziecka.
Po śmierci Jana Pawła zaangażował się w budowę i rozbudowę Bazyliki Bożego Miłosierdzia i Centrum JP II w Łagiewnikach oraz Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu. Zmarł w Krakowie 2 sierpnia 2016 r. Na krótko przed odejściem spotkał się z przebywającym wtedy pod Wawelem papieżem Franciszkiem. Pochowany został w krypcie biskupów w katedrze na Wawelu. Za swoją działalność otrzymał liczne odznaczenia, między innymi Order Uśmiechu, Odznakę „Honoris Gratia”, srebrny medale Cracoviae Merenti, Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski, Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, Order Oficera Legii Honorowej.
Sugerowana Trasa
Katedra na Wawelu, Wyższe Seminarium Duchowne Archidiecezji Krakowskiej, bazylika św. Franciszka z Asyżu, pałac biskupi, Uniwersytet Papieski im. JP II, pałac Wielopolskich, II L.O. im. Jana III Sobieskiego, szpital uniwersytecki.